Στις 25 Νοεμβρίου του 1970 ο Yukio Mishima, υποψήφιος τρείς φορές για το Νόμπελ λογοτεχνίας, θα προκαλέσει το πεπρωμένο του σαν ένας samurai εκτός χρόνου, πέρα από τον χρόνο. Τέσσερεις ακόμη από την ομάδα Tatenokai που είχε δημιουργήσει θα τον ακολουθήσουν. Αποφασισμένοι να πεθάνουν για να κερδίσουν την τιμή της Ιαπωνίας που είχε χαθεί και σαπίσει κάτω από τα μανιτάρια των πυρηνικών εκρήξεων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι και κάτω από τη αδιάκοπη δυτικοποίηση και την λατρεία του χρήματος.
Θα πηγαίναν στη στρατιωτική βάση Ichigaya στο Τόκυο όπου θα έπιαναν όμηρο τον στρατηγό Mishita ώστε να μπορέσει ο Mishima να απευθυνθεί στους στρατιώτες της βάσης. Κατόπιν ο Mishima και ο υπαρχηγός του θα αυτοκτονούσαν με τον παραδοσιακό τελετουργικό Ιαπωνέζικο τρόπο – σεπούκου. Στην επίθεση αυτή θα χρησιμοποιούσαν μονάχα εγχειρίδια και ξίφη, σύμφωνα πάντα με την παράδοση των Σαμουράι. Είχαν ήδη συντάξει τα ποιήματα θανάτου τους. Αυτό ήταν το σχέδιο.
"Εάν εκτιμούμε τόσο πολύ την αξιοπρέπεια της ζωής, πώς δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε επίσης την αξιοπρέπεια του θανάτου; Κανένας θάνατος δεν μπορεί να αποκαλεστεί ανώφελος."
Yukio Mishima
義 勇 仁 礼 誠 誉 忠
Έδεσαν και φίμωσαν τον στρατηγό. Διαδραματίστηκαν μάχες σώμα με σώμα καθώς αρκετές φορές προσπάθησαν αξιωματικοί να εισβάλλουν στο γραφείο του στρατηγού. Τελικά απωθήθηκαν από τον Mishima και την ολιγομελή ομάδα του. Χίλιοι στρατιώτες μαζεύτηκαν στον χώρο των παρελάσεων. Δύο από τους άνδρες της ομάδας Tatenokai πέταξαν από το μπαλκόνι φυλλάδια που καλούσαν σε επανάσταση για την αποκατάσταση της Ιαπωνίας. Ο Mishima βγήκε στο μπαλκόνι και κάτω από το εκκωφαντικό θόρυβο των ελικοπτέρων που πετούσαν από πάνω φώναζε:
"Οι Γιαπωνέζοι σήμερα σκέφτονται συνεχώς το χρήμα, μονάχα το χρήμα..."
Οι στρατιώτες από κάτω τον χλεύαζαν.
Ο Mishima συνέχιζε: "Το έθνος δεν έχει πνευματικές βάσεις. Για αυτό δε συμφωνείτε μαζί μου. Θα είστε μονάχα Αμερικανοί μισθοφόροι. Να στε λοιπόν στον μικροσκοπικό σας κόσμο. Δεν κάνετε τίποτα για την Ιαπωνία…Ζήτω ο αυτοκράτορας!"
"Οι Γιαπωνέζοι σήμερα σκέφτονται συνεχώς το χρήμα, μονάχα το χρήμα..."
Οι στρατιώτες από κάτω τον χλεύαζαν.
Ο Mishima συνέχιζε: "Το έθνος δεν έχει πνευματικές βάσεις. Για αυτό δε συμφωνείτε μαζί μου. Θα είστε μονάχα Αμερικανοί μισθοφόροι. Να στε λοιπόν στον μικροσκοπικό σας κόσμο. Δεν κάνετε τίποτα για την Ιαπωνία…Ζήτω ο αυτοκράτορας!"
"Νομίζω πως δεν με προσέχουν καν…" ψιθύρισε.
Ο Mishima μπήκε μέσα και αυτοκτόνησε με τον παραδοσιακό τρόπο των Σαμουράι. Το ίδιο θα κάνει και o Masakatsu Morita που ήταν μαζί του.
Η ανθρώπινη ζωή είναι περιορισμένη. Αλλά εγώ θέλω να ζήσω για πάντα, είχε γράψει σε ένα σημείωμα αυτοκτονίας προς τη γυναίκα του και έχοντας επιλέξει ελεύθερα τον δικό του αξιοπρεπή θάνατο.
Η ανθρώπινη ζωή είναι περιορισμένη. Αλλά εγώ θέλω να ζήσω για πάντα, είχε γράψει σε ένα σημείωμα αυτοκτονίας προς τη γυναίκα του και έχοντας επιλέξει ελεύθερα τον δικό του αξιοπρεπή θάνατο.
Το Ποίημα Θανάτου (jisei) του Mishima ήταν:
Μια μικρή νύχτα, θύελλα ξεσπά
Λέγοντας "η πτώση είναι η πεμπτουσία του άνθους"
Προτρέποντας αυτούς που διστάζουν
Λέγοντας "η πτώση είναι η πεμπτουσία του άνθους"
Προτρέποντας αυτούς που διστάζουν
3 σχόλια:
Διάβασα πριν από χρόνια τις "εξομολογήσεις μιας μάσκας". Φαντάζομαι τότε που έβλεπα και γιαπωνέζικο σινεμά. Το θέμα είναι πως είναι τόσο γιαπωνέζικα για μένα...
Κάποια πράγματα μου άρεσαν και μάλιστα πολύ. Απλά είναι σχεδόν αδύνατο να λειτουργήσει η διαδικασία της ταύτισης με τους ήρωες, είτε στα βιβλία είτε στις ταινίες, από τη στιγμή που υπάρχει τόσο διαφορετική κουλτούρα, αξίες, τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης της ζωής.
Συμφωνώ με αυτό. Είναι υπερβολικά δύσκολο να κατανοήσεις μια κουλτούρα, όσο κι αν έχεις εντρυφήσει σε αυτήν, εάν δεν είσαι κομμάτι της. Για αυτό και πολλοί δυτικοί αλλά και δυτικοποιημένοι Ιάπωνες δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν τότε και την στάση του Mishima, αποδίδοντας την σε μια μορφή τρέλλας.
εγω ειμαι φαν του σινεμά και της ΄΄ολης κουλτουρας που δεν ειναικαθόλου κουλλλλλλλλλλλ
Δημοσίευση σχολίου