Μονάχα αυτός που περιφρονεί την τύχη αποκτά την επίγνωση
Θρήνος (Klage)
Ανόνειρος ύπνος —οι σκοτεινιασμένοι Αετοί
ολόνυχτα χιμάν πα' στο κεφάλι μου,
το χρυσαφένιο είδωλο τ' ανθρώπου πνιγμένο
σ' άχρονες παλίρροιες. Στα κοφτερά βράχια
το μαβί του κουφάρι. Σκοτεινές
ηχές ηχούν γυρ' απ' τις θάλασσες.
Τρικυμιασμένη αδερφή της θλίψης, δες
το έρημο βαρκάκι μας βυθίζεται
κάτω απ' τ' αστέρια:
στης νύχτας το σιωπηλό το πρόσωπο.
Τετάρτη 14 Μαΐου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Γεια σου Vidar. Οι ατροφικοί λογοκριτές του phorum.gr με φίμωσαν ακόμα μια φορά· έτσι παραθέτω εδώ μια χτενισμένη έκδοση του Θρήνου (Klage) του Γκ.Τ.
Ανόνειρος ύπνος —οι σκοτεινιασμένοι Αετοί
ολόνυχτα γυρνάν γυρ' απ' το κεφάλι μου,
το χρυσαφένιο είδωλο τ' ανθρώπου πνιγμένο
σ' άχρονες παλίρροιες. Στα κοφτερά βράχια
το μαβί του κουφάρι. Σκοτεινές
ηχές ηχούν γυρ' απ' τις θάλασσες.
Τρικυμιασμένη αδερφή της θλίψης, δες
το έρημο βαρκάκι μας βυθίζεται
κάτω απ' τ' αστέρια:
στης νύχτας το σιωπηλό το πρόσωπο.
Τάδε∴
Έχω την άδεια να το μεταφέρω και στο κυρίως μπλογκ, στο θέμα Τρακλ;
Βέβαια. Γι' αυτό το έβαλα εδώ.
Τάδε∴
Μια άλλη διόρθωση.
ολόνυχτα γυρνάν γυρ' απ' το κεφάλι μου
γίνεται:
ολόνυχτα χιμάν πα' στο κεφάλι μου.
(πρόσεχε εδώ το 'πάνω' γίνεται 'πα'', ακριβώς όπως στις σκανδιναβικές γλώσσες, αν δεν κάνω λάθος).
Δημοσίευση σχολίου