Evita Peron

Μπουένος Άιρες, Απρίλιος, 1952

Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συντρόφους για την αγάπη και το ενδιαφέρον τους, όσο εγώ ήμουνα στο νοσοκομείο. Η αφοσίωσή σας προς το πρόσωπό μου ήταν το καλύτερο φάρμακο για να ξανασταθώ στα πόδια μου. Σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά. Τώρα που αισθάνομαι καλύτερα θ' αγωνιστώ με το ίδιο πάθος με πριν, για τα δίκαια της πατρίδας μας, να πολεμήσω στο πλάι του ηγέτη μας Περόν, για σας και με εσάς, για τον Περόν και την Αργεντινή ως τον θάνατο.
Κι αν εγώ χαθώ, ξέρω ότι σείς θα πάρετε τ' όνομα μου και θα το κάνετε σύμβολο για τη νίκη. Ο Θεός είναι μαζί μας διότι μόνο εμείς αγωνιζόμαστε κατά της φτώχειας, εναντίον της αδικίας, εναντίον της ολιγαρχίας και των συντηρητικών. Γι' αυτό η νίκη θα είναι μαζί μας αργά ή γρήγορα. Θα ήθελα να σας πω πάρα πολλά πράγματα αλλά οι γιατροί μου έχουν απαγορέψει να μιλάω προς το παρόν πολύ ώρα.
Εγώ σας δίνω όλη την καρδιά μου και σας δηλώνω ότι είμαι σίγουρη ότι σε λίγο καιρό θα βρίσκομαι στον αγώνα, πλάι σας, με περισσότερες δυνάμεις, με περισσότερη αγάπη για τον αγώνα αυτού του λαού που τόσο αγαπώ, όπως αγαπώ τον Περόν.
Γνωρίζω τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κόμμα μας και την φτηνή προπαγάνδα των αντιπάλων μας. Αυτή η χυδαία προπαγάνδα επικεντρώνεται σε δύο σημεία, που θα ήθελα να σχολιάσω όπως εγώ κάνω καλύτερα, δίχως να με διακόψετε.
Το πρώτο σημείο είναι που κατηγορούν τον Περόν ως φασίστα. Εγώ μέχρι σήμερα δεν ήξερα ότι είναι κακό να είσαι φασίστας! Τώρα τελευταία αρχίζω να το μαθαίνω! Όταν ο Περόν πήρε στα χέρια του τις τύχες της Αργεντινής και του λαού της, εφάρμοσε ένα πολιτικό πρόγραμμα που εξασφάλισε την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας και την κοινωνική ευημερία του λαού μας. Δεν ξέρω αν συτό το πρόγραμμα ήταν τότε "φασιστικό"! Εκείνο που ξέρω είναι ότι είχε την επιδοκιμασία και την αποδοχή όλου του λαού μας και σίγουρα "δημοκρατικό" δεν ήταν. Διότι αν ήταν θα συνέχιζε την εκμετάλευση του λαού όπως έκαναν τόσες και τόσες "δημοκρατικές" κυβερνήσεις πριν από τον Περόν. Ξέρω ακόμα ότι ο χαρακτηρισμός του "φασίστα" που αποδίδουν στον Περόν δεν προέρχεται από τους εργάτες και τους αγρότες, οι οποίοι βρίσκονται ψυχή και σώμα δίπλα στον ηγέτη τους, αλλά από την αριστοκρατία, τους ψηλομύτες απομεινάρια της φεουδαρχίας, που δυστυχώς δεν έχουμε εξαλείψει οριστικώς από την κοινωνία σύντροφοι. Αυτοί οι "αριστοκράτες" φοβούνται την επιτυχία του σοσιαλιστικού προγράμματος του Περόν και αγωνίζονται να τορπιλίσουν τους αγώνες του κόμματός μας. Εμείς πάντως σύντροφοι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα αν μείνουμε ενωμένοι ως το τέλος. Από την στιγμή που ο Αργεντινός εργάτης είναι πλάι μας, η νίκη θα είναι με το μέρος μας.
Στο δεύτερο σημείο που κατακρίνουν τον Περόν είναι στο ότι παντρεύτηκε μια "πόρνη". Παρακαλώ σύντροφοι μην ταράζεστε. Θα ήθελα να δώσω απ' αυτό το βήμα μια απάντηση σ' αυτούς τους υπερασπιστές της "ηθικής". Κύριοι και κυρίες "ηθικολόγοι" από τη στιγμή που οι γυναίκες σας παριστάνουν τις κυρίες ντυμένες στα γουναρικά και χρυσαφικά τους, ξενυχτώντας σε λέσχες αντί να κοιμίζουν τα παιδιά τους, φλερτάροντας με τον πρώτο τυχόντα ψευτοαριστοκράτη, σπαταλώντας τα λεφτά της οικογένειάς τους, ντύνοντας τους αγαπητικούς τους, και τις περισσότερες φορές εν γνώσει σας, γίνεστε ευσυνειδητά κερατάδες, τότε πολύ ευχαρίστως εγώ θ' αποδεχθώ τον χαρακτηρισμό της "πόρνης". Διότι αν δεν κάνω λάθος, και η Μαρία Μαγδαληνή "πόρνη" ήταν, και βρισκόταν στο πλάι του Χριστού όπως κι εγώ βρίσκομαι στο πλευρό του Περόν και του Αργεντίνικου λαού! Μακάρι να υπήρχαν κι άλλες γυναίκες στον κόσμο που να έχουν την αμέριστη αγάπη ενός ολόκληρου λαού, όπως έχω εγώ, η "πόρνη", που λένε οι "ηθικολόγοι".
Σύντροφοι την ομιλία μου θα την κλείσω κάπου εδώ. Δυστυχώς δεν έχω συνέλθει πλήρως από την αρρώστια μου. Θα επαναλάβω και πάλι ότι θα βρίσκομαι για πάντα στο πλευρό σας, στον Περόν, στον αγώνα του λαού μας και της πατρίδας μας. Εύχομαι ότι μετά από εμάς, ο Θεός θα στείλει κι άλλους "φασίστες" κι άλλες "πόρνες" για να υπηρετήσουν την Αργεντινή όπως εγώ και ο Περόν. Και τώρα πιστοί μου σύντροφοι θα ήθελα, για να για να ξαναθυμηθούμε τους αγώνες μας και να ξαναβρούμε το κέφι μας, να τραγουδήσουμε πάλι το "θα γυρίσω από το θάνατο και θα είμαστε χιλιάδες". Ευχαριστώ που με ακούσατε.