Μεταμεσονύχτια πορεία

Στο δρόμο, εκεί όπου το πλήθος συνωστιζόταν περισσότερο από κάθε άλλο σημεία, στεκόμουν με τον Πιερό. Όλα τα μάτια στραφήκαν πάνω μου."Γιατί γελούν;" ρώτησα, αλλά αυτός χαμογέλσαε και τίναξε τη σκόνη από το μαύρο μου μανδύα. "Δεν βλέπω, θα είναι κάτι αστείο, ίσως ένας τίμιος κλέφτης!"Όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω μου."Σου έκλεψε το πορτοφόλι!" είπαν γελώντας."Το πορτοφόλι μου!" φώναξα. "Πιερό, βοήθεια! Κλέφτης!"Είπαν γελώντας: "Σου έκλεψε το πορτοφόλι!"Τότε ξεπρόβαλε η Αλήθεια κρατώντας έναν καθρέφτη."Αν είναι τίμιος κλέφτης", φώναξε η Αλήθεια, "ο Πιερό θα τον βρει μ' αυτόν τον καθρέφτη!", αυτός όμως χαμογέλασε μονάχα και τίναξε τη σκόνη από το μαύρου μου μανδύα."Βλέπεις", είπε, " η Αλήθεια είναι τίμιος κλέφτης, σου φέρνει πίσω τον καθρέφτη σου."Όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω μου."Συλλάβετε την Αλήθεια!" φώναξα, ξεχνώντας πως δεν ήταν καθρέφτης μα πορτοφόλι αυτό που έχασα, ενώ στεκόμουν με τον Πιερό στο δρόμο, εκεί όπου το πλήθος συνωστιζόταν περισσότερο από κάθε άλλο σημείο.

R. Chambers "O Βασιλιάς με τα κίτρινα"

- ... η λέξη αλήθεια δείχνει να έχει μια ιδιαίτερη σημασία στον Βασιλιά Με Τα Κίτρινα...

...Το Φάντασμα του Παρελθόντος λέει "Αν είναι αλήθεια..."

...Η Αγάπη λέει "Αν είναι αλήθεια..."

...και στο ενδιάμεσο η Αλήθεια φωνάζει "Αν είναι τίμιος κλέφτης..."

- Τι μουρμουρίζεις πάλι;

- Tίποτα. Απλά σκεφτόμουν κάτι...

- Μη μιλάς. Απλά προχώρα.

- Έχουμε δρόμο πολύ ακόμη;

- Δεν ξέρω.

- Έχει σκοτεινιάσει κάπως νομίζω...

- Είναι όσο σκοτεινά θέλεις εσύ να ΄ναι.

- Ξες σκεφτόμουνα... Προς τα πού; Μέσα από το παράθυρο ή έξω από το παράθυρο; Ή και τα δυο ή/και τίποτα από τα δυο; Ποιά η αλήθεια;

- "Η απάντηση στο ερώτημα για την ουσία της αλήθειας είναι ο λόγος μιας στροφής μέσα στην ιστορία του Είναι. Και επειδή στο Είναι ανήκει η φωτίζουσα κρυπτότητα, αυτό φανερώνεται πρωταρχικά στι φως μιας απόσυρσης που συγκαλύπτει. Το όνομα του ξέφωτου είναι αλήθεια." Μάρτιν Χάιντεγγερ

- ... η φωτίζουσα κρυπτότητα...

Ψάχνουμε ξέφωτο, πάμε προς τα εκεί; Ψάχνουμε αλήθεια κάτι;

-Δεν ξέρω. Μη μιλάς, προχώρα.

- Έχουμε δρόμο πολύ ακόμη;

- Δεν ξέρω.

-Έχει σκοτεινιάσει κάπως νομίζω...

-Είναι όσο σκοτεινά θέλεις εσύ να 'ναι.

-Και που πάμε;

- Έχει τόση σημασία;