Intentio, Intentum και Dasein

Intentio σημαίνει σύμφωνα με το λεξιλογικό της νόημα: διευθύνεσθαι-προς. Κάθε βίωμα, κάθε ψυχική συμπεριφορά, διευθύνεται προς κάτι. Το παριστάνειν είναι παριστάνειν κάτι, ενθύμηση είναι ενθύμηση τινός, κρίνειν είναι κρίνειν επί τινός, εικάζειν , αναμένειν, ελπίζειν, αγαπάν, μισείν - πάντα σε σχέση με κάτι.

Οι συμπεριφορές έχουν τη δομή του διευθύνεσαι-προς, του προσανατολίζεσθαι-προς...Κάθε συμπεριφορά είναι ένα συμπεριφέρεσθαι-προς, η αντίληψη είναι ένα αντιλαμβάνεσθαι-κάτι. Αυτό το συμπεριφέρεσθαι-προς το δηλώνουμε, στο στενό του νόημα, ως αποβλέπειν ή ως intentio. Κάθε συμπεριφέρεσθαι-προς και κάθε διευθύνεσθαι-προς έχει το δικό του ιδιαίτερο προς-το-οποίο του συμπεριφέρεσθαι και το προς-το-οποίο του διευθύνεσθαι. Αυτό το προς-το-οποίο του συμπεριφέρεσθαι και το προς-το-οποίο του διευθύνεσθαι, που ανήκουν στην απόβλεψη, τα δηλώνουμε ως intentum.

Η αποβλεπτικότητα περιλαμβάνει και τα δυο στοιχεία, την intentio και το intentum, στην ακόμα μέχρι τώρα σκοτεινή ενότητα τους. Αυτά τα δύο στοιχεία είναι διαφορετικά για κάθε συμπεριφορά: Το διάφορον της intentio και συνεπώς του intentum συγκροτεί ακριβώς το διάφορον των τρόπων συμπεριφοράς μεταξύ τους. Αυτοί οι τρόποι είναι ως προς την εκάστοτε αποβλεπτικότητά τους διάφοροι.

Το αντιλαμβάνεσθαι είναι το ελευθεροποιό επιτρέπειν τη συνάντηση παρευρισκόμενων όντων. Το υπερβαίνειν είναι ένα αποκαλύπτειν. Το Dasein υπάρχει ως αποκαλύπτον. Η αποκαλυπτότητα του παρευρισκόμενου όντος είναι αυτό που καθιστά δυνατή την ελευθέρωση του ως ενός συναντούμενου όντος. Η αντιληπτότητα, δηλαδή η ειδική ελευθέρωση ενός όντος στην αντίληψη, αποτελεί μια τροπικότητα της αποκαλυπτότητας εν γένει.

Martin Heidegger