...

...















...

Louis-Ferdinand Céline 1947

Έχω λάβει τρία μικρά φέρετρα, δέκα επιστολές που αναγγέλουν το θάνατό μου, τουλάχιστον είκοσι απειλητικές επιστολές, δύο ξυράφια, μια μικρή εγγλέζικη χειροβομβίδα και πενήντα γραμμάρια υδροκυάνιου… με θεωρούν ήδη χαμένο στις σκιές… Όλα σ' αυτήν τη νύχτα που πέφτει με μιλάνε για το θανάτου μου, το έναστρο μπλε εκεί επάνω από το Sacre-Couer, γίνεται μωβ και μετά σκοτεινό, σκοτεινό… Τα πάντα τελειώσαν για μένα, για τους δύο μας, Lucette… Ότι έχει απομείνει για μας είναι εκείνο το χάσμα εκεί έξω, πέρα από την αίθουσα μπροστά από το παράθυρο, αυτή η τεράστια κοιλάδα, όλο το Παρίσι εκατομμύρια και εκατομμύρια ποιός-ξέρει-τι εκδικήσεων, στέγες που απλώνονται παντοτινά, αιχμηρές, κοφτερές, φοβερές, γεμάτες με ανθρώπους που μας μισούν… Το απέραντο χάσμα είναι εκεί για τους δύο μας… ολόκληρος ο κόσμος μας οδηγεί εκεί… ολόκληρος ο κόσμος με κομμένη την ανάσα του, ζουν μόνο για το θάνατό μας, τα βασανιστήριά μας, εκεί κάτω από εκείνες τις στέγες που γίνονται μπλε, αμυδρές, σκοτεινές, χιλιάδες και χιλιάδες κόλπα, κακόβουλα σπίτια, ακόμα διακριτικά μέχρι τώρα, ψιθυρίζουν… εκατομμύρια ανθρώπων που αναμένουν τη χαρά τους… η ημέρα της επαγγελίας…

Κάθε λέξη στο ραδιόφωνο του Λονδίνου είναι και μία απειλή, στο Μπραζαβίλ οι υπαινιγμοί είναι πιο συγκεκριμένοι, ανακοινώνουν "λίστες", όλες οι φραγμένες από σκατά ψυχές κοχλάζουν με όλη τους την κακία, το φθόνο, με έντονη επιθυμία, τα σκατό ξεπετάγεται από εκατομμύρια καρδιές, όλη η σεμνότητα αφημένη κατά μέρος, κάθε φραγμός έχει σπάσει, εκατομμύρια και εκατομμύρια δολοφόνων, κανιβάλων, ουρλιάζουν ενστικτωδώς κάθε νύχτα, θέλουν να πιούν το αίμα μας, πρέπει να το κάνουν, αυτό απαιτεί Η Πατρίς.

Ambrose Bierce

Ο άνθρωπος έχει πεθάνει εδώ

και πολλά χρόνια σε κάθε ζώνη,

Όλοι οι άγγελοι έχουν πάει σε τάφους άγνωστους,

Κι οι διάβολοι κι αυτοί κρυώνουν τελικά

Και ο Θεός νεκρός στον τεράστιο

λευκό θρόνο μπροστά

Χαρτοπετσέτες

Kaliya-Daman

Το ερπετό Kaliya είχε καταλάβει τoν ποταμό Yamuna.Δηλητηρίασε τα νερά του, αποξήρανε όλα τα κοντινά δάση με την δηλητηριώδη ανάσα του. Ο Krishna πήδηξε στο νερό για να σκοτώσει το ερπετό. Με τις ουράνιες δυνάμεις του υπέταξε το naga Kaliya και ετοιμάστηκε να το σκοτώσει. Εξαιτίας όμως των ικεσιών των συζύγων του Kaliya του χάρισε τη ζωή, απαιτώντας όμως να φύγουν όλοι τους από τον ποταμό. Έτσι αποχώρησαν και η ζωή ξαναγύρισε στον ποταμό. O Kaliya είχε 101 κεφάλια, και όταν κάποιο από αυτά δεν υπέκυπτε, ο 'Αρχων Shri Krishna, αυτός που επιβάλλει την τιμωρία στους σκληρότερους παρανόμους, το συνέθλιβε αυτό το επίμονο κεφάλι με το ισχυρό χτύπημα των ποδιών Του. Κατόπιν, καθώς ο Kaliya είχε αρχίσει να έχει σπασμούς θανάτου περιέστρεφε τα κεφάλια του ξερνώντας φοβερό αίμα από τα στόματα και τα ρουθούνια του. Το ερπετό έτσι βίωνε απέραντο πόνο και δυστυχία.

Δακρύζοντας δηλητήρια, ο Kaliya, τολμούσε περιστασιακά να υψώσει ένα από τα κεφάλια του, το οποίο θα ανάσανε βαριά και με θυμό. Τότε ο Άρχων θα χόρευε επάνω του και θα το κατανικούσε αναγκάζοντας το να υποκύψει κάτω από το πόδι Του...Ο Άρχων Krishna με τον θαυμάσιο, πανίσχυρο χορό του ποδοπάτησε και έσπασε όλες τις χίλιες κουκούλες του Kaliya. Έπειτα το ερπετό, ενώ συνεχώς από τα στόματα του ξερνούσε αίμα, τελικά αναγνώρισε τον Sri Krishna σαν το αιώνιο Πρόσωπο του Θείου, τον ανώτατο κύριο όλων των κινούμενων και ακίνητων όντων, Sri Narayana.

Śrīmad Bhāgavatam